حفره بشقاب‌پرنده از نگاه ماهواره ناسا
تاریخ انتشار: ۱۵ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۸۸۷۷۰۶
به گزارش خبرآنلاین، در این عکس‌ها که از نزدیکی سواحل فلوریدا در ایالات متحده گرفته شده‌اند، ابرها طوری به نظر می‌رسند که گویی در آنها کسی آسمان را سوراخ کرده است.
به نقل از یورونیوز، سال‌ها است که بسیاری از مردم این ابرها را با بشقاب پرنده یا سایر اشیاء ناشناس پرنده اشتباه می‌گیرند که البته جای تعجبی هم ندارد، چرا که آنها ظاهری عجیب و منحصر به فرد دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
هرچند این پدیده غیرعادی جدید نیست و محققان ناسا از دهه چهل میلادی به این سو آن را مستند کرده‌اند، با این حال تنها حدود ۱۵ سال پیش بود که توضیحی دقیق و علمی برای آنها پیدا شد.
این حفره‌های بیضی بزرگ به صورت رسمی «پنجره ابر» نامیده می‌شوند، با این حال گاهی اوقات به آنها ابرهای سوراخ‌دار نیز گفته می‌شود. این حفره‌ها به قدری عظیم هستند که می‌توانید آنها را از زمین و همینطور از فضا مشاهده کنید. اما آنها از کجا آمده‌اند؟
باید گفت اگر فناوری بشری نبود، پنجره ابرها هرگز وجود نداشتند. بر اساس دو مطالعه منتشر شده در سال‌های ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱، این حفره‌ها زمانی شکل می‌گیرند که هواپیماها از میان ابرهای موسوم به «فرازکومه‌ای» (ابرهایی که از قطرات فوق‌سرد آب ساخته شده‌اند) در ارتفاع متوسط عبور می‌کنند.
به گفته پژوهشگران مرکز تحقیقات ناسا، هر چه زاویه عبوری هواپیما برای گذر از میان این ابرها کمتر باشد حفره بجا مانده بزرگتر خواهد بود. تجزیه و تحلیل‌ها نشان داده است که هر نوع هواپیمایی می‌تواند پنجره ابرها را تولید کند.
در واقع پنجره ابرها زمانی پدید می‌آیند که دمای آب در ابر پایین‌تر از نقطه انجماد باشد، اما به خاطر شرایط خاص فیزیکی هنوز یخ نزده باشد.
در این حالت با ورود ناگهانی شمار زیادی بلور یخ، که به خاطر عبور هواپیماها به وجود آمده‌اند، قطرات آب موجود در ابر با دمای زیر صفر به ناگهان در اثر فعل و انفعال مخصوص فیزیکی و فرآیندی به نام «انبساط آدیاباتیک» تغییر شکل می‌دهند.
به گفته آدام ویلند، پژوهشگر در رصدخانه زمین ناسا، ورود بلورهای یخ به ابر باعث می‌شود تا بلورهای یخ بیشتری تشکیل شود و در نهایت این بلورها به قدری سنگین می‌شوند که از آسمان سقوط کرده و یک فضای خالی را در لایه ابر باقی می‌گذارند.
تصاویر جدید توسط ماهواره «ترا» متعلق به ناسا گرفته شده‌اند. این ماهواره برای مطالعه تغییرات جو زمین و اثرات تغییرات آب و هوایی طراحی شده است و محققان از داده‌های جمع‌آوری شده از آن برای بررسی تأثیر فعالیت‌های انسانی و بلایای طبیعی استفاده می‌کنند.
سازمان فضایی آمریکا می‌گوید بیش از ۱۰۰۰ پرواز در روز از فرودگاه بین‌المللی میامی، نقش مهمی در ایجاد پنجره ابرها در آسمان فلوریدا داشته‌اند.
۵۸۵۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1880647منبع: خبرآنلاین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۸۸۷۷۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زباله فضایی در دام دوربین ماهواره ژاپنی افتاد
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بی بی سی، این زباله فضایی در حقیقت بخشی از موشکی است که ۱۵ سال قبل در فضا رها شده است.
ابعاد قطعه موشک حدود ۱۱ در ۴ متر با وزن ۳تن است. این نخستین باری است که با یک زباله فضایی به این بزرگی در فضا قرار ملاقات گذاشته می شود. شرکت آسترواسکیل مشغول توسعه کسب وکاری است تا سخت افزارهای زائد و اضافی در مدار زمین را از بین ببرد.
البته این بار زباله فضایی را از بین نمی برد زیرا ماموریت فعلی برای آزمایش حسگرها و نرم افزارهای مورد نیاز برای عملیات های ایمن نزدیک شدن به زباله انجام شده است. اما تلاش برای جذب یک زباله فضایی بزرگ در فضا در چند سال آینده انجام می شود. چالش زباله های فضایی و استفاده متناسب از فضا اخیرا به یک موضوع مهم تبدیل شده است.
از زمان آغاز عصر سفرهای فضایی در سال ۱۹۵۷ میلادی تاکنون انبوهی از زباله ها از پوسته رنگ تا بوسترهای رها شده موشک، در مدار زمین پراکنده شده اند. در این میان قطعات موشک به دلیل حجم شان بسیار خطرناک هستند. بخشی از موشک در تصویر دیده می شود مربوط به وسیله پرتاب H-IIA ژاپن است که یک فضاپیمای سنجش دی اکسید کربن را در ۲۰۰۹ میلادی به مدار زمین برد. بوستر بالایی موشک فضاپیما را به ارتفاع ۶۰۰ کیلومتری زمین رساند. اما در حالیکه برخی از موشک های مدرن تضمین می کنند تمام قطعات آنها پس از پرتاب به زمین بازگردد، این بوستر H-IIA در مدار زمین ماند.
آسترواسکیل ماموریت ملاقات با این زباله را Adras-J نام گذاری کرده است. این ماموریت به وسیله یک فضاپیمای هوشمند انجام می شود که در ۱۸ فوریه ۲۰۲۴ میلادی به فضا ارسال شد.از آن زمان تاکنون ماهواره مذکور به H-IIA نزدیک تر شده است. ماهواره از دوربین ها و الگوریتم های مختلف برای فرایند نهایی نزدیک شدن به زباله استفاده کرده است. البته این عملیات باید با دقت زیادی انجام شود تا ماهواره با بوستر موشک برخورد نکند. کارمندان انگلیسی آسترواسکیل بخش زمینی ماموریت را ساخته اند که در حقیقت همان سیستم های برقراری ارتباط با Adras-J است.
از سوی دیگر مقرهای کنترل پرواز روی زمین در توکیو و آکسفورد شایر انگلیس به طور مداوم ماموریت را رصد می کنند. قرار است در هفته های آینده تصاویری از این زباله ثبت و اطلاعات بیشتری درباره آن مانند شرایط ساختار، نرخ چرخ آن در فضا و محورهای چرخش آن، جمع آوری شود. در این میان ماهواره سعی می کند دور زباله فضایی پرواز کند. در ماموریت های آینده فضاپیمای آسترواسکیل با کمک بازوهای رباتیک زباله را کنترل می کند.
طبق تخمین سازمان فضایی اروپا هم اکنون ۲۲۲۰ قطعه از موشک های مختلف در مدار زمین قرار دارد.
کد خبر 6090551
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»